Ποιές είναι οι κοινές ασθένειες στις γάτες;

Οι γάτες είναι απίστευτα ευκίνητα πλάσματα που φαίνονται σκληρά, αλλά γενικά είναι αρκετά ευαίσθητες και ευάλωτες σε πολλές ασθένειες. Θα πρέπει να έχετε μια βασική κατανόηση ορισμένων από τις πιο κοινές ασθένειες που προσβάλλουν τις γάτες, αν έχετε μία.

Οι γάτες πάσχουν από διάφορες ασθένειες, αλλά μερικές από τις πιο κοινές είναι η πανλευκοπενία των αιλουροειδών, η λοίμωξη από Καλισιϊούς, η ιογενής ρινοτραχειίτιδα των αιλουροειδών και ο ιός της λευχαιμίας των αιλουροειδών. Ευτυχώς, πολλές από αυτές τις τρομερές ασθένειες μπορούν να αποφευχθούν εντελώς με εμβολιασμούς.

Εάν έχετε γάτα, πρέπει να γνωρίζετε τις κοινές ασθένειες της γάτας, ώστε να βοηθήσετε τη γάτα σας την κατάλληλη στιγμή. Συγκεντρώσαμε έναν κατάλογο με τις πιο κοινές ασθένειες που προσβάλλουν τις γάτες, μαζί με τα κλινικά συμπτώματά τους και τα προληπτικά μέτρα.

Κοινές ασθένειες γάτας

1. Πανλευκοπενία αιλουροειδών

Μία από τις πιο κοινές ιογενείς ασθένειες στις γάτες είναι η πανλευκοπενία των αιλουροειδών. Άλλες ονομασίες για την πάθηση αυτή περιλαμβάνουν τη μόρβα των αιλουροειδών και τη λοιμώδη εντερίτιδα των αιλουροειδών. Ο ιός της πανλευκοπενίας των αιλουροειδών μπορεί να είναι θανατηφόρος και τα γατάκια είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα σε αυτόν.

Πανλευκοπενία είναι ο όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τον χαμηλό αριθμό λευκών αιμοσφαιρίων του οργανισμού. Όταν οι υγιείς γάτες έρχονται σε επαφή με τα ούρα, το σάλιο, τα κόπρανα, τα δάκρυα και τα αξεσουάρ (βούρτσα μαλλιών, μπολ σίτισης κ.λπ.) μιας μολυσμένης γάτας, μολύνονται από τον ιό.

Αυτός ο ιός προσβάλλει κυρίως γατάκια ηλικίας κάτω του ενός έτους. Πολλά γατάκια που έχουν μολυνθεί από τον ιό συχνά πεθαίνουν χωρίς ενδείξεις ή συμπτώματα, γι’ αυτό και ονομάζονται “γατάκια που ξεθωριάζουν”.

Κλινικά συμπτώματα:

• Τα κλινικά συμπτώματα της πανλευκοπενίας των αιλουροειδών περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:
• Πυρετός
• Κατάθλιψη
• Απώλεια της όρεξης
• Διάρροια (μπορεί να υπάρχει ή να μην υπάρχει)
• Εμετός
• Μια μολυσμένη γάτα μπορεί να περνάει ώρες κοιτάζοντας το μπολ με το νερό της, αλλά μπορεί να μην καταναλώνει πολύ νερό.

Τα κλινικά συμπτώματα της αιλουροειδούς πανλευκοπενίας σε έγκυες γάτες περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

• Μουμιοποίηση του εμβρύου
• Αποβολή ή θνησιγένεια

Τα γατάκια που έχουν μολυνθεί από τον ιό της πανλευκοπενίας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης εμφανίζουν συνήθως εγκεφαλική υποπλασία και μπορεί να εμφανίσουν τα ακόλουθα συμπτώματα μετά τη γέννηση:

• Ατελής ανάπτυξη του εγκεφάλου
• Αποσυντονισμός
• Τρέμουλο.

Πρόληψη:

Ακολουθούν ορισμένοι τρόποι για να προστατεύσετε τη γάτα σας από την πανλευκοπενία των αιλουροειδών:

Ο εμβολιασμός είναι η πιο αποτελεσματική μέθοδος πρόληψης της νόσου της πανλευκοπενίας στις γάτες. Η πανλευκοπενία των αιλουροειδών είναι σχεδόν ανύπαρκτη σε εμβολιασμένους πληθυσμούς γατών. Το αρχικό εμβόλιο χορηγείται στο γατάκι μεταξύ 6 και 9 εβδομάδων, ακολουθείται από ένα αναμνηστικό εμβόλιο γύρω στην ηλικία των 12 εβδομάδων και στη συνέχεια το εμβόλιο επαναλαμβάνεται ετησίως.

Εκτός από τον εμβολιασμό, η ελαχιστοποίηση της έκθεσης των γατών σας σε άγρια ζώα και αδέσποτες γάτες βοηθά στην αποφυγή της νόσου.

Τα νεογέννητα γατάκια μπορούν να προστατευθούν από τον ιό της πανλευκοπενίας διατηρώντας τα σε καθαρό και απολυμασμένο περιβάλλον.

2. Λοίμωξη από Καλισιϊούς

Η λοίμωξη από Καλισιϊό είναι μία από τις πιο κοινές ασθένειες των αιλουροειδών, που προσβάλλει το αναπνευστικό σύστημα και τη στοματική κοιλότητα.

Οι υγιείς γάτες μπορούν να προσβληθούν από τον ιό μέσω άμεσης επαφής με μολυσμένη γάτα ή μέσω περιβαλλοντικής έκθεσης σε αντικείμενα που έχουν μολυνθεί από τις εκκρίσεις της μολυσμένης γάτας, όπως το σάλιο.

Ο ιός αποβάλλεται από τις μολυσμένες γάτες με τις οφθαλμικές και στοματικές τους εκκρίσεις και όταν φτερνίζονται, η μόλυνση μεταδίδεται μέσω του αέρα με τη μορφή ιικών σταγονιδίων. Ορισμένες παραλλαγές του Καλισιϊού προκαλούν έλκη στο στόμα της γάτας, ενώ άλλες προκαλούν συσσώρευση υγρών στους πνεύμονες ή πνευμονία.

Ο Καλισιϊός μπορεί επίσης να προκαλέσει οίδημα στις αρθρώσεις της γάτας, με αποτέλεσμα χωλότητα. Αυτό αναφέρεται ως “σύνδρομο χωλότητας” στις γάτες.

Κλινικά συμπτώματα:

Τα κλινικά συμπτώματα της λοίμωξης από Καλισιϊό περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

• Φτέρνισμα
• Επιπεφυκίτιδα (φλεγμονή της ροζ μεμβράνης που περιβάλλει το μάτι)
• Ρινικές και οφθαλμικές (μάτια) εκκρίσεις
• Πληγές στη στοματική κοιλότητα
• Σάλια (λόγω πληγών)
• Απώλεια της όρεξης για 2 έως 3 ημέρες
• Πυρετός
• Μισόκλεισμα των ματιών
• Οίδημα των αρθρώσεων που συνοδεύεται από χωλότητα

Πρόληψη:

Ακολουθούν ορισμένοι τρόποι για να προστατέψετε τη γάτα σας από τη μόλυνση από τον Καλισιϊό:

Ο εμβολιασμός μπορεί να προστατεύσει τη γάτα σας από τη λοίμωξη Καλισιϊό. Σε γενικές γραμμές, το εμβόλιο FCV θεωρείται βασικός εμβολιασμός και χορηγείται σε συνδυασμό με άλλα βασικά εμβόλια μεταξύ των ηλικιών 12 έως 20 εβδομάδων.

Μην αφήνετε τη γάτα σας να συναναστρέφεται με αδέσποτες γάτες ή άγρια ζώα έξω.

3. Ιογενής ρινοτραχειίτιδα

Η ιογενής ρινοτραχειίτιδα των αιλουροειδών, επίσης γνωστή ως ερπητοϊός των αιλουροειδών τύπου 1, είναι μία από τις πιο συχνές ασθένειες στις γάτες, ιδίως στις ανεμβολίαστες γάτες. Η ασθένεια αυτή προσβάλλει το αναπνευστικό σύστημα της γάτας.

Αυτός ο ιός, σε συνδυασμό με τον Καλισιϊό, μπορεί επίσης να προκαλέσει το σύμπλεγμα της αναπνευστικής νόσου των αιλουροειδών.

Η ιογενής ρινοτραχειίτιδα προσβάλλει κυρίως την ανώτερη αναπνευστική οδό της γάτας. Η ασθένεια είναι πιο επικίνδυνη για τις ηλικιωμένες γάτες και τα νεαρά γατάκια. Τα κλινικά συμπτώματα αυτής της νόσου μπορεί να διαρκέσουν 5 έως 10 ημέρες σε ήπιες περιπτώσεις και περισσότερο από ένα μήνα σε σοβαρές περιπτώσεις.

Ο ιός του έρπητα, ο οποίος προκαλεί αυτή τη νόσο, έχει το ανεπιθύμητο χαρακτηριστικό να παραμένει στο σώμα της γάτας πολύ καιρό μετά τη μόλυνση.

Ο ιός καθίσταται ανενεργός στο σώμα της γάτας μετά την ανάρρωσή της από την ασθένεια, αλλά εάν η γάτα στρεσαριστεί ή εάν η ανοσία της μειωθεί, ο ιός θα επανενεργοποιηθεί και θα προκαλέσει ξανά την ασθένεια.

Κλινικά συμπτώματα:

Τα κλινικά συμπτώματα της ιογενούς ρινοτραχειίτιδας περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

• Πυρετός έως 105°F
• Φτέρνισμα
• Επιπεφυκίτιδα
• Φλεγμονή του βλεννογόνου της μύτης (ρινίτιδα)
• Υπερβολική σιελόρροια
• Πληγές στο στόμα (μπορεί να υπάρχουν ή να μην υπάρχουν)
• Οφθαλμικά προβλήματα όπως φλεγμονή του κερατοειδούς (μπορεί να υπάρχει ή να μην υπάρχει)

Πρόληψη:

Ακολουθούν ορισμένοι τρόποι για να προστατεύσετε τη γάτα σας από την ιογενή ρινοτραχειίτιδα:

Η πιο αποτελεσματική στρατηγική για την αποφυγή της ιογενούς ρινοτραχειίτιδας των αιλουροειδών είναι ο εμβολιασμός των γατών.
Ορισμένες εμβολιασμένες γάτες μπορεί να προσβληθούν από τη νόσο, αλλά η σοβαρότητα και η διάρκεια της ασθένειας μειώνονται λόγω του εμβολιασμού.

4. Λευχαιμία των αιλουροειδών (FeLV)

Η λοίμωξη από τον ιό της λευχαιμίας των αιλουροειδών είναι μια θανατηφόρα ασθένεια στις γάτες, η οποία είναι επίσης μια από τις πιο συχνές τόσο στις οικόσιτες όσο και στις αδέσποτες γάτες.

Οι γάτες με αυτή τη νόσο έχουν περισσότερες πιθανότητες να αποκτήσουν θανατηφόρα προβλήματα υγείας, όπως αναιμία (χαμηλός αριθμός ερυθρών αιμοσφαιρίων), καρκίνο και άλλες ανοσολογικές διαταραχές.

Ο ιός της λευχαιμίας των αιλουροειδών εξαπλώνεται μεταξύ των γατών μέσω μολυσμένου σάλιου και ούρων. Οι υγιείς γάτες εκτίθενται στην ασθένεια μέσω της άμεσης επαφής με αυτά τα σωματικά υγρά, της αμοιβαίας περιποίησης, των κοινών κουτιών απορριμμάτων και πιάτων τροφής, καθώς και από πληγές δαγκώματος.

Εάν η μητέρα έχει μολυνθεί από τον ιό, η μόλυνση μπορεί να μεταδοθεί στα γατάκια κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και μέσω του μητρικού γάλακτος.

Οι γάτες που έχουν διαγνωστεί με FeLV μπορούν να ζήσουν μια υγιή ζωή για χρόνια, αν και η μέση διάρκεια ζωής μιας γάτας θετικής στον FeLV από την ημερομηνία διάγνωσης είναι περίπου 2,4 χρόνια.

Κλινικά συμπτώματα:

Τα κλινικά συμπτώματα του ιού της λευχαιμίας των αιλουροειδών (FeLV) περιλαμβάνουν τα εξής:

• Ανορεξία
• Προοδευτική απώλεια βάρους
• Σκληρό τρίχωμα
• Χλωμά ούλα (λόγω αναιμίας)
• Αποστήματα
• Πυρετός
• Ουλίτιδα (φλεγμονή των ούλων)
• Αναπνευστικές λοιμώξεις
• Ανησυχία

Πρόληψη:

Ακολουθούν διάφοροι τρόποι για να προλάβετε τη γάτα σας από τον ιό της λευχαιμίας
των αιλουροειδών (FeLV):

Ο εμβολιασμός κατά του FeLV είναι μια καλή στρατηγική για την πρόληψη αυτής της πάθησης, αλλά δεν αποτελεί εγγύηση ότι η γάτα σας δεν θα μολυνθεί, επειδή ο ιός μπορεί να προέρχεται απευθείας από τη μητέρα.

Το καλύτερο πράγμα που μπορείτε να κάνετε για να προστατεύσετε τη γάτα σας από τον FeLV είναι να την κρατάτε μέσα στο σπίτι και μακριά από αδέσποτες γάτες.

5. Ιός ανοσοανεπάρκειας αιλουροειδών (FIV)

Αν και πρόκειται για μια ασθένεια βραδείας δράσης, η λοίμωξη από τον ιό της ανοσοανεπάρκειας αποδυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα της γάτας σας.

Η γάτα μπορεί να μην παρουσιάσει συμπτώματα για πολλά χρόνια μετά τη μόλυνση, αλλά όταν η ασθένεια έχει επικρατήσει, θα αποδυναμώσει το ανοσοποιητικό σύστημα της γάτας, καθιστώντας την ευάλωτη σε δευτερογενείς λοιμώξεις και πολλούς τύπους καρκίνου του αίματος.

Όταν μια μολυσμένη γάτα δαγκώνει μια υγιή γάτα κατά τη διάρκεια ενός καυγά, γίνεται μετάδοση. Οι γάτες που βγαίνουν τακτικά έξω και εμπλέκονται σε καυγάδες με άλλες γάτες είναι οι πιο ευάλωτες σε αυτή τη νόσο.

Η λοίμωξη FIV στις γάτες είναι μια δια βίου λοίμωξη, ωστόσο οι γάτες ζουν φυσιολογικά μέχρι να γίνει σοβαρή η νόσος.

Κλινικά συμπτώματα:

Τα κλινικά συμπτώματα του ιού της ανοσοανεπάρκειας των αιλουροειδών (FIV) περιλαμβάνουν τα εξής:

• Απώλεια βάρους
• Σκληρό τρίχωμα
• Μειωμένη όρεξη
• Διευρυμένοι λεμφαδένες (λόγω λοίμωξης)
• Πυρετός (μπορεί να υπάρχει ή να μην υπάρχει)
• Αναιμία
• Διάρροια
• Φλεγμονή των ούλων (ουλίτιδα)
• Φλεγμονή του στόματος (στοματίτιδα)
• Επαναλαμβανόμενα οδοντιατρικά προβλήματα
• Καθυστερημένη επούλωση πληγών

Πρόληψη:

Ακολουθούν ορισμένοι τρόποι προστασίας της γάτας σας από τον ιό της ανοσοανεπάρκειας των αιλουροειδών (FIV):

Κρατήστε τη γάτα σας πάντα μέσα στο σπίτι για να αποφύγετε να εμπλακείτε σε γατοκαβγά με κάποιο αδέσποτο.

Όταν φέρνετε μια νέα γάτα στο σπίτι, βεβαιωθείτε ότι έχει ελεγχθεί αρνητικά για FIV.

Όταν αφήνετε μια γάτα σε κέντρο φιλοξενίας, βεβαιωθείτε ότι όλες οι άλλες γάτες στο κέντρο έχουν εξεταστεί αρνητικά για FIV.

6. Λοίμωξη από καρδιοσκώληκα

Το σκουλήκι της καρδιάς είναι μια κοινή παρασιτική ασθένεια που προσβάλλει τις γάτες. Επειδή ο καρδιοσκώληκας μεταδίδεται στις γάτες από τα τσιμπήματα κουνουπιών, οι γάτες που ζουν σε περιοχές με κουνούπια διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να προσβληθούν από αυτή τη νόσο.

Ευτυχώς, το σκουλήκι της καρδιάς μπορεί να αντιμετωπιστεί με επιτυχία με φάρμακα εγκεκριμένα από τον FDA. Όταν ένα κουνούπι που μεταφέρει προνύμφες καρδιοσκώληκα δαγκώνει μια γάτα, οι προνύμφες απελευθερώνονται στην κυκλοφορία του αίματος της γάτας και ταξιδεύουν στην καρδιά της γάτας. Πολλές προνύμφες πεθαίνουν επειδή οι γάτες δεν είναι ο πραγματικός ξενιστής του καρδιοσκώληκα.

Τα σκουλήκια που επιβιώνουν προκαλούν ανοσολογικές αντιδράσεις στο αίμα, οι οποίες μπορεί να οδηγήσουν σε ποικίλα προβλήματα υγείας στη γάτα.

Επειδή το σκουλήκι της καρδιάς προσβάλλει κυρίως τους πνεύμονες της γάτας, η πλειονότητα των κλινικών συμπτωμάτων σχετίζεται με το αναπνευστικό σύστημα.

Κλινικά συμπτώματα:

Τα κλινικά συμπτώματα της λοίμωξης από καρδιοσκώληκα περιλαμβάνουν τα εξής:

• Επίμονος βήχας
• Δυσπνοία (δύσκολη αναπνοή) που συνοδεύεται από λαχάνιασμα, συριγμό και αναπνοή με ανοιχτό στόμα
• Κατάθλιψη
• Ανορεξία
• Απώλεια βάρους
• Μειωμένη δραστηριότητα

Πρόληψη:

Ακολουθούν ορισμένες στρατηγικές για την προστασία της γάτας σας από τη μόλυνση από τον ιό του καρδιοσκώληκα:

Ο καλύτερος τρόπος για να αποφύγετε το σκουλήκι της καρδιάς στις γάτες είναι να κρατήσετε τα κουνούπια μακριά. Χρησιμοποιείτε πάντα ένα αντικουνουπικό για κατοικίδια ζώα στη γάτα σας.

Εάν ζείτε σε περιοχή με κουνούπια, πηγαίνετε τη γάτα σας στον κτηνίατρο για συχνό έλεγχο της υγείας της, ώστε να διασφαλίσετε την έγκαιρη διάγνωση της νόσου.

Μπορείτε επίσης να ζητήσετε από τον κτηνίατρό σας να συνταγογραφήσει φάρμακα για τον ιό του καρδιοσκώληκα για τη γάτα σας, εάν υποψιάζεστε ότι πάσχει από τη νόσο.

7. Μόρβα

Η Μόρβα είναι μια κοινή ασθένεια που προσβάλλει το ανώτερο στρώμα του δέρματος της γάτας. Η Μόρβα, παρά το όνομά της, είναι μια μυκητιασική ασθένεια που προσβάλλει το δέρμα, τα νύχια και τα μαλλιά της γάτας σας.

Η Μόρβα είναι ευρέως διαδεδομένη στις γάτες που ζουν σε ζεστές, υγρές συνθήκες. Οι γάτες ηλικίας κάτω του ενός έτους, καθώς και οι γάτες που ζουν σε υπερπλήρες και στενόχωρο περιβάλλον, είναι οι πιο ευάλωτες σε αυτή τη νόσο. Το άγχος μπορεί επίσης να προκαλέσει δακτυλίτιδα σε μακρυμάλληδες φυλές γατών.

Οι υγιείς γάτες μπορούν να μολυνθούν εάν έρθουν σε άμεση επαφή με μια μολυσμένη γάτα ή με κάποιο από τα αξεσουάρ της, όπως μπολ σίτισης, βούρτσα για το τρίχωμα, κουβέρτα και άλλα.

Κλινικά συμπτώματα:

Τα κλινικά συμπτώματα της λοίμωξης από δακτυλίτιδα περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

• Δερματικές αλλοιώσεις με τη μορφή κύκλων (κυρίως γύρω από το κεφάλι, τα αυτιά και τα μπροστινά άκρα)
• Κόκκινα σηκωμένα άτριχα σημεία με φολιδωτή επιφάνεια
• Η επαναλαμβανόμενη πιτυρίδα στο τρίχωμα μπορεί επίσης να είναι σημάδι δακτυλίτιδας στις γάτες.
• Απώλεια της όρεξης ως αποτέλεσμα της δυσφορίας

Πρόληψη:

Ακολουθούν ορισμένοι τρόποι για την προστασία της γάτας σας από τη μόλυνση από δακτυλίτιδα:

Κάντε τακτικά μπάνιο τη γάτα σας με ένα φαρμακευτικό σαμπουάν που συνιστά ο κτηνίατρός σας, αν υποψιάζεστε ότι έχει δακτυλίτιδα.

Καθαρίζετε τακτικά τα παιχνίδια, τα ρούχα, τα κλινοσκεπάσματα και τις κουβέρτες της γάτας σας.

Μην αφήνετε τη γάτα σας να συναναστρέφεται με άτομο που έχει δακτυλίτιδα, καθώς μπορεί να μεταδώσει τη μόλυνση στη γάτα.

8. Νεφρική νόσος

Η νεφρική νόσος είναι ένα συχνό ιατρικό πρόβλημα στις γάτες, ιδίως στις ηλικιωμένες γάτες.

Τοξίνες, ιογενείς λοιμώξεις (λοιμώδης περιτονίτιδα αιλουροειδών, ιός λευχαιμίας αιλουροειδών κ.λπ.), παρασιτικές λοιμώξεις (τοξοπλάσμωση, νεφροσκώληκας Capillaria plica), βακτηριακές λοιμώξεις και άλλοι παράγοντες μπορούν να συμβάλουν στη νεφρική νόσο στις γάτες.

Οι πιθανότητες επιβίωσης της γάτας μειώνονται σημαντικά όταν εμφανιστεί νεφρική ανεπάρκεια. Γενικά, οι γάτες με νεφρική νόσο πίνουν πολύ περισσότερο νερό από τις υγιείς γάτες.

Κλινικά συμπτώματα:

Τα κλινικά συμπτώματα της νεφρικής νόσου περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

• Αυξημένη δίψα (πολυδιψία) και ούρηση (πολυουρία)
• Επαναλαμβανόμενος έμετος
• Αφυδάτωση (παρά το γεγονός ότι πίνετε πολύ νερό)
• Κακή αναπνοή
• Απώλεια βάρους
• Μειωμένη όρεξη
• Ακράτεια ή δυσκολία στην ούρηση
• Οίδημα (υγρό) ιδιαίτερα γύρω από τα άκρα

Πρόληψη:

Ακολουθούν ορισμένες μέθοδοι για την προστασία της γάτας σας από τη νεφρική νόσο:

Δώστε στη γάτα σας μια θρεπτική διατροφή.

Ποτέ μην ταΐζετε τη γάτα σας με τροφή χαμηλής ποιότητας, καθώς μπορεί να είναι μολυσμένη με τοξίνες που μπορούν να βλάψουν τα νεφρά της γάτας σας.

Ποτέ μη δίνετε φάρμακα στη γάτα σας χωρίς να συμβουλευτείτε πρώτα έναν κτηνίατρο.

Εμβολιάστε τη γάτα σας για να την προστατέψετε από ιογενείς λοιμώξεις που μπορεί να βλάψουν τα νεφρά της.

9. Καρκίνος

Ο καρκίνος είναι μια από τις πιο διαδεδομένες ασθένειες στις γάτες, όπως ακριβώς συμβαίνει και στους ανθρώπους και σε άλλα ζώα. Ο καρκίνος ορίζεται ως η ανεξέλεγκτη διαίρεση ή ανάπτυξη μη φυσιολογικών κυττάρων στο σώμα.

Ο καρκίνος μπορεί να είναι εντοποιήσημος, όπως ένας όγκος, ή μπορεί να είναι γενικευμένος, να εξαπλώνεται σε όλο το σώμα και να επηρεάζει διάφορα όργανα, κάτι που είναι γνωστό ως κακοήθης καρκίνος. Δυστυχώς, οι γάτες μπορούν να αναπτύξουν και τους δύο τύπους καρκίνου.

Κλινικά συμπτώματα:

Τα κλινικά συμπτώματα του καρκίνου στις γάτες περιλαμβάνουν τα εξής:

• Ογκίδια ή εξογκώματα στο σώμα
• Μειωμένη όρεξη
• Λήθαργος
• Υποτροπιάζουσες λοιμώξεις, ιδίως δερματικές λοιμώξεις
• Κακή οδοντική υγεία
• Προοδευτική απώλεια βάρους
• Μειωμένη ανοσία
• Αλλαγή συμπεριφοράς

Πρόληψη:

Ακολουθούν ορισμένες μέθοδοι για την πρόληψη του καρκίνου στις γάτες:
Δώστε στη γάτα σας μια ισορροπημένη διατροφή.

Προσφέρετε τακτικά φρούτα και λαχανικά για να παρέχετε αντιοξειδωτικά στη γάτα σας.

Εξασκείστε τη γάτα σας σε τακτική βάση.

Εμβολιάστε τη γάτα σας, καθώς ορισμένες ιογενείς λοιμώξεις μπορεί να οδηγήσουν σε καρκίνο.

Στειρώστε τη γάτα σας, καθώς οι επεμβάσεις αυτές μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη καρκίνων όπως ο καρκίνος των ωοθηκών, της μήτρας, των όρχεων και του μαστού στις γάτες.